Dag in het leven van een paraveterinair

Het leuke aan het werken als paraveterinair is dat geen dag hetzelfde is. 's Ochtends staan de bezorgde baasjes voor de deur om hun dier bij ons te brengen voor hun operatie. Dit verschilt van een ‘eenvoudige’ ingreep zoals het castreren van een kater, tot een lange gebitsbehandeling waarbij er meerdere elementen getrokken moeten worden.

Ik ben verantwoordelijk voor de narcose en zorg dat deze zo soepel mogelijk verloopt. Na de operaties worden de dieren langzaam wakker; toch altijd weer een fijn gevoel als alles zonder complicaties is verlopen en het dier weer kwispelt of kopjes geeft. Dan zitten we toch wat rustiger aan onze dagelijkse cappuccino om 10.30 uur. Ondertussen gaan de telefoon en baliewerkzaamheden gewoon door. Ons team is gelukkig goed op elkaar ingespeeld, dus dat werkt heel fijn gezien het er soms erg hectisch aan toe kan gaan. Het ene moment belt iemand om een afspraak te maken voor de vaccinatie, terwijl er vijf minuten later iemand aan de balie staat omdat het niet goed gaat met hun dier. Je maakt op een dag zo veel verschillende emoties mee van eigenaren.

Een dier is onderdeel van het gezin en mensen willen echt de beste zorg voor hun huisdier. Ik ben trots dat wij daar als kliniek elke dag aan bij mogen dragen. Daarom is het ook enorm fijn dat wij in huis zo veel zelf kunnen. Van ontlasting onderzoek, bloedonderzoek, urineonderzoek tot cytologie, röntgenfoto's en echografie... vaak hebben we dezelfde dag al de uitslag en kunnen we meteen starten met de juiste therapie. Als paraveterinair heb je ontzettend veel algemene en medische kennis over verschillende soorten dieren en je bent nooit uitgeleerd. Momenteel volg ik de cursus tot Veterinair Diabetes Consulente. Er zijn eindeloos veel opleidingen en cursussen, voor ieder wat wils. Zo kan iedereen in het team zich specialiseren in hetgeen zij leuk vindt.

Elke dag groeien we weer wat meer in onze kennis en we vullen elkaar overal in aan. En natuurlijk is niet elke situatie even leuk. Zo hebben we wel eens een aangereden kat die helaas niet meer geopereerd kan worden, of een oude hond die al jaren trouwe patiënt is in de kliniek maar nu voor de laatste keer komt... Dit hoort er ook bij, en gelukkig maken alle pups, kittens en andere blije dieren het altijd weer goed. Het geeft altijd weer een voldaan gevoel als je 's avonds de deur achter je dicht trekt, wetende dat je vandaag zo veel mensen hebt geholpen en dat zo veel mensen je dankbaar zijn. Dat is echt waar je dit werk voor doet.